Sąvokos

Awangarda – ruch artystyczny, wyrażający bunt przeciwko panującym zasadom i oczekiwaniom społecznym, wyznacza nowe kierunki i przełamuje tradycyjne normy, eksperymentując z formą i treścią.

Fatalizm – nurt, który podkreśla nieuchronność losu i brak kontroli człowieka nad swoim przeznaczeniem, często ukazując życie jako z góry skazane na klęskę i cierpienie.

Katastrofizm – nurt literacki, który wyrażał pesymistyczną wizję świata, naznaczony obawą przed zagładą (katastrofą), przesycony poczuciem zagrożenia i niepokojem o losy kultury; narodził się w odpowiedzi na narastające napięcia polityczne, społeczne i ekonomiczne w latach 30. XX w.; do katastrofizmu można przypisać Stanisława Witkiewicza, Józefa Czechowicza czy Władysława Sebyłę.

Konstruktywizm – nurt, który skupia się na tworzeniu nowych form wyrazu poprzez ścisłe, racjonalne podejście do budowy dzieła literackiego; charakteryzuje się eksperymentowaniem z językiem, strukturą i kompozycją tekstu, mając na celu odkrywanie nowych możliwości artystycznych i intelektualnych.

Pesymizm – nurt, który wyraża głębokie poczucie beznadziejności i przygnębienia, wynikające z obserwacji upadku moralności, chaosu społecznego i nieuchronności katastrof.

Skamandryci – jedna z najbardziej rozpoznawalnych grup poetyckich okresu dwudziestolecia międzywojennego, w której każdy poeta (m.in.: Julian Tuwim, Antoni Słonimski, Jarosław Iwaszkiewicz) miał swój własny program, zawierający cechy takie, jak: witalizm, zwrot ku codzienności, teraźniejszości, kolokwialności, wyjście z poezją do miejsc ogólnodostępnych (np. kawiarni).